Bizuteria

Aby uzyskać wyższą temperaturę płomienia, potrzebną przy lutowaniu lub topieniu metalu, wdmuchuje się w niego powietrze albo prosto z płuc, albo za pomocą elektrycznych sprężarek. Lutowanie jest techniką umożliwiającą łączenie ze sobą różnych kawałków metali. Ten piękny, choć nieprzezroczysty kamień uważano także za amulet wzmagający siły życiowe i chroniący od wszelkich chorób. Gdyby wśród nich był więc diament, musiałby swymi wymiarami wielokrotnie przekraczać słynny Koh-i-Noor, najbardziej znaczący ze wszystkich historycznych diamentów, który ważył po pierwszym szlifie 186 kr, czyli 37,2 g. Wiadomo też, że antyczny topaz był chryzolitem, szmaragd bardzo często sardonyksem a jahalom prawdopodobnie bardzo twardym stopem żelaza lub bezbarwnym korundem. Przełomem był rok 2000 p. n. e, gdy Egipcjanie Arena Jubiler zaczęli wytwarzać bogato zdobione bransolety, grzebienie, broszki, naszyjniki czy kolczyki, przyczyniając się do popularyzacji biżuterii. Biżuteria starożytnego Egiptu pełniła funkcję magiczną i religijną. Przeciwstawiano się obróbce, gdyż sądzono, że diament utraci przez to swoją naturalną, przypisywaną mu, siłę mistyczną. Obrączki przez swoją kolistą formę, nie mającą początku ani końca symbolizują wieczność. W XIII wieku w kręgach dworskich najbardziej popularnym podarunkiem wśród kochanków były pierścienie. W 1768 roku oprawiono go w białe diamenty i wmontowano w ozdobną agrafę do kapelusza. Po II wojnie światowej stał się łupem wojennym Armii Czerwonej i został wywieziony do Moskwy. - swarovski